ठाकुर बेलबासेजुत्ता
जुत्ताले आफ्नै खालको स्वतन्त्रता खोजेको मलाई पटक्कै मन परेको थिएन नाङ्गा पैतालामा सल्किएको घाउको आगो टाउकातर्फ सर्दै छ जुत्ता फ्याँकेर हिँडेको म जीवनभर हिँड्नु छ !
ठाकुर बेलवासे
जुत्ता फ्याँकिदlएको थिएँ
खुट्टामा जुत्ता थिएनन्
हिँडिरहनु मेरो बाध्यता थियो
नाङ्गो खुट्टाले हिँडिरहेँ
मानिस र अनेकन प्राणीका
मलमूत्रले पैताला छोपिएका थिए
जुत्ता फ्याकेको मलाई
खुट्टा फोहोर हुनुको कुनै चिन्ता थिएन !
गन्तव्य आँखामा आएकै थिएन
हिँडिरहेको थिएँ
एक्कासी खुट्टाले पाइला चाल्नै सकेनन्
पैताला रगताम्य थिए !
ढुङ्गा र काँडाले चिरिएका घाउहरुबाट
असह्य दुःखाईको धुवाँ उडिरहेको थियो !
जुत्तालाई मैले जुत्ता भन्दा केही सोच्न सकेको थिइनँ
जुत्ताको आत्मालाई
मैले कहिल्यै सम्झिन
मेरा पैतालाका चोटहरु आफै सहेर
हाँसिरहने जुत्तामा
मैले खोट मात्रै देखिरहन्थेँ
र त जुत्ता फ्याँकेको थिएँ !
जुत्ताले आफ्नै खालको स्वतन्त्रता खोजेको
मलाई पटक्कै मन परेको थिएन
र मैले केही नसोची जुत्ता फ्याकिदिएँ !
नाङ्गा पैतालामा सल्किएको घाउको आगो
टाउकातर्फ सर्दै छ
जुत्ता फ्याँकेर हिँडेको
म
जीवनभर हिँड्नु छ !
०००
काठमाडाैं
