बद्रीप्रसाद दाहाल ‘भस्मासुर’चिन्ता भयो हे हरे ?
छोटा औ कसिला छ पाइँट कठै, अग्ला त जुत्ता अझ 
ढोका झ्याल मनग्य छन् बसनमा, हिँड्नै महा–सङ्कट {{read_more}}
भ्वाँङै ठाउँ–कुठाउँमा शरम भो, टाल्नै नमिल्ने हरे
ऐले फेसन एम्बुसै सरह भो, कस्तो हुने हो भरे ??
धूलो व्याप्त हिलो र काइ ढलले, बाटा भए जोखिम
अग्ला हील अडिन्न चिप्लन गए, कस्ता भयौँ सोखिन
चस्मा छेक्छ प्रकाश केश फिँजिदा, बाटै अँध्यारा भए
लड्लिन् फेसनकी परी अकबरी, चिन्ता भयो हे हरे ।
धादिङ
