म मसिने चाेर
वि.सं.२०८१
गाेपेन्द्रप्रसाद रिजाल : पोहोर परा----रै म फुच्चे र तिमी जोदाहा हुँदा माझाघरका काँक्रा चोर्न लगाउँथ्यौ र
पुरा पढ्नुहाेस्
सिटामोल र बुद्ध
वि.सं.२०८१
प्रमोद स्नेही : पाठशाला भत्किएर अक्षरहरु निभेको गाउँ बस्तीहरुमा एक अन्जुली उज्यालो मागि रहेछन् बुद्धहरु पुल
पुरा पढ्नुहाेस्
राष्ट्रिय इमान-बे-इमान !
वि.सं.२०८१
गायत्री लम्साल : इमानको फाइदा लिन जान्नैपर्छ, त्यसको लागि, बेइमानको झटारो हान्नैपर्छ । बेइमान बन्न जानिएन
पुरा पढ्नुहाेस्
जिन्दगी
वि.सं.२०८१
खगेन्द्र नेउपाने : अहिलेसम्म थाहा छैन ए जिन्दगी ! तँलाई काटौँ कि तँलाई जिओैँ ? अनेकन
पुरा पढ्नुहाेस्
धरोधर्म गर्छु (२३)
वि.सं.२०८१
डिल्लीप्रसाद मूलतिहुन : यस्तो शिक्षा सिकौँ कोही बन्न हुँदैन वञ्चित बाङ्गोनै हो दिगोशिक्षा भन्ने नारा छ
पुरा पढ्नुहाेस्
पानीमाथिका सपनाहरू
वि.सं.२०८१
केशव ज्ञवाली ‘आगत’ : देशमा पानीका हजारौँ मुहानहरू छन् तर देशको राजधानीमा धारामा पानी आउँदैन पानीको
पुरा पढ्नुहाेस्
आमाको चिठी
वि.सं.२०८१
लक्ष्मण गाम्नागे : प्यारा छोराहरू, बुहारीहरू छोरीहरू, ज्वाइँहरू नाति नातिना, पनाति पनातिनाहरू मलाई यहाँ सन्चै छ
पुरा पढ्नुहाेस्
कौडी जिन्दगी
वि.सं.२०८१
पुण्य कार्की : अहो ! कति हतारमा बगिरहेछ जिन्दगी मानौँ प्रशान्त महासागरको छाल छुन वेलगाम दगुरेको
पुरा पढ्नुहाेस्
नेता पो म त
वि.सं.२०८१
शिव सस्मित : चुनावरूपी नारनपुजामा झुट्टा आश्वासनको प्रसाद बाँड्दै दुराचारको खोपडीमा कुविचारको भिख माग्दै शोक, भोक
पुरा पढ्नुहाेस्
