साधुराम खड्कासक्दै सकिएन
जीवनमा कुर्ने बाहेक अरू काम भएन
कडा सर्फ ह्वीलले नि दाग गएन
सपनामा सधै भेटियो
बिपनामा देख्नै पाएन
कोलाहलै कोलाहाल भो
शान्तसँँग बस्न पनि सकिएन
मुटु बीच कसैलाई राख्न सकिएन
अरूले झै जालीमाया गाँस्न सकिएन
घुम्टो ओढाई तिमीलाई लान सकिएन
आँखाबाट बर्से आँसु थाम्न सकिएन
त्यही आँसुुको पोखरीमा डुब्न सकिएन
छाती चिरी मुटु दिन्थेँ
हावामाथि कावा खाँदै उड्न सकिएन ।
काठमाडौं
