म जान्न वृद्धाश्रम
वि.सं.२०८१
देवीप्रसाद मिश्र : चाहेका चिज पूर्ण छन् छ गरिमा मात्रै-व्यवस्थापन राम्रो गर्न नसक्नु यो मनुजमा आफ्नै
पुरा पढ्नुहाेस्
बाबुआमा (काव्यांश- २७)
वि.सं.२०८१
दीनानाथ पाेखरेल : नौलो भो देश बस्ती कृत पथ थलिँदा कष्ट बढ्छन् सिकाए । सङ्लो बाटो
पुरा पढ्नुहाेस्बुढ्याैली (काव्य शृङ्खला- ६०)
वि.सं.२०८१
देवीप्रसाद मिश्र : जेठाबा बनाैँ कर्मयाेगी नछाडेर काम गराैँ याेग व्यायाम भेटिन्छ राम गरे ध्यान खुल्ने
पुरा पढ्नुहाेस्बाबुआमा (काव्यांश- १६)
वि.सं.२०८१
दीनानाथ पोख्रेल : अर्काको प्राप्ति देखी मन जलन हुने दुष्ट हुन् यत्ति जान। अर्काको नित्य सेवा
पुरा पढ्नुहाेस्बाबुआमा काव्यांश -७
वि.सं.२०८१
दीनानाथ पोख्रेल : फ्याँकौँ सन्ताप वैरी विचलन घरको धीरतामा रमाऔँ । बन्दै आफू सुमान्छे मुलुकउरविषे दिव्य
पुरा पढ्नुहाेस्बुढ्याैली काव्य (शृङ्खला – ४८)
वि.सं.२०८१
देवीप्रसाद मिश्र : वृद्ध चिन्तन नठानिए, सदाशय लतारियाैँ बुढा मन। सशक्त नै थियाैँ तथा थकानझैँ भयाे
पुरा पढ्नुहाेस्बाबा आमा रमाऊन् हरदिन (काव्यांश – (०२)
वि.सं.२०८१
दीनानाथ पाेखरेल टेढो पारी म हेरूँ खुद नयन सिधा जालले पार्छ बाङ्गो। आत्माले दुष्ट बन्ने विकृत
पुरा पढ्नुहाेस्‘बा’ काव्यांश (२१)
वि.सं.२०८१
दीनानाथ पाेखरेल : बारी फुङ्ग उडेर खोज्दछ सधैँ तिम्रै सुनौला पद । सोध्ला झैँ मन मान्छ
पुरा पढ्नुहाेस्
बुढ्याैली काव्यांश- (१२)
वि.सं.२०८०
कविराज घिमिरे : (बुहारी र वृद्धवृद्धा कस्ता हुने) सासू हुन् अब बन्नुपर्दछ यहाँ सार्है चनाखो अति
पुरा पढ्नुहाेस्बुढ्याैली (काव्य श्रृङ्खला- ३५)
वि.सं.२०८०
देवीप्रसाद मिश्र : वृद्ध चिन्तनमा पुराना सामानकाे खाेजी- २ पाथी-मानु तुलाे रहेन घरमा कस्तो थियो मान्यता
पुरा पढ्नुहाेस्
