नेपाली हास्यव्यङ्ग्य अनलाइन पत्रिका

कृष्णप्रसाद पौडेल `जस्ताघरे´:

आफू दम्भ लिएर अन्य मनुका, निन्दा गरी हिँड्दछ ।
स्रष्टा नायक साधु जे बन तिमी, साँढा बने व्यर्थ छ ।।
बोल्छन् प्याच्च खुबै विचार नगरी, धोती खसेझैँ गरी ।
छेकिन्नन् अब लाजका पलहरू, के हुन्छ सौदा गरी ।।-१

उम्दा सोच सुरम्य आचरणका, बन्छन् भला सर्जक ।
छोटा छुद्र असभ्य तुच्छ मतिका, हुन्छन् छुसी किच्चक ।।
अर्काले गतिलो भनोस् कि नभनोस् , आफैँ बडा बन्दछ ।
गोष्ठी भेट यहाँ सभा सदनमा, भाले बनी खोक्दछ ।।-२

राम्रा शिल्प कला र हैसियतले, नाच्छन् खुबै किन्नरी ।
व्यर्थैको रिसराग राख्छ लठुवा, के हुन्छ आँखा तरी ?।।
मिथ्या बात र अर्थहीन ननिका, बाङ्गा कुरा गर्दछ ।
सोझा कर्मठ योग्य सन्तजनका, उत्साह भत्काउँछ ।।-३

भाषा मौलिक नम्र उच्च रसको, बोल्ने सबै देव हुन् ।
फुस्रो धाक अचम्मका तुजुकले, फुल्नेहरू काल हुन् ।।
छैनन् मानिस कर्ममा यदि भने, आदर्शले हुन्छ के ?
चुक्छन् ती व्यवहारमा यदि भने, सिद्धान्तले गर्छ के ?।।-४

सादा जीवन उच्च सोच नभए, शृङ्गारले हुन्छ के ?।
राम्रा तर्क गुदी विवेक नभए, आकारले गर्छ के ?।।
लामा हस्त धरेर उफ्रन गई, को सक्छ तारा छुन ?
आजै सक्दछ कंस बन्न सहजै, सक्दैन मान्छे हुन ।।-५

ज्ञानी भद्र दयालु सभ्य नरमा, हुन्छन् उँचा लक्षण ।
गिर्नै पर्दछ ठालु आखिर अझै, हुङ्कारका कारण ।।
रम्छन् लट्ठु पिचास छट्टु मनुवा, सम्पूर्ण ती क्षेत्रमा ।
लाटाजत्ति कठै परे विरहमा, नेपाल यो देशमा ।।-६

०००
बट्टार, नुवाकोट । हाल: बालाजु,काठमाडौँ ।
मोबाइल : ९८४१७५८१८४