के को नयाँ वर्ष !
वि.सं.२०८२
राजेन्द्र कार्की : ए नयाँ वर्ष भन् त लौ किन मनाऊँ हर्ष ? किन मनाऊँ नयाँ
पुरा पढ्नुहाेस्
मानसिक दासता र हनुमान-कवच
वि.सं.२०८१
राजेन्द्रप्रसाद अधिकारी : विवेकलाई हनुमान-कवचले ढाकेपछि देखिँदैन रामको ढाडमाथि लडिबुडी गरिरहेका काला भैंसीहरु जसरी देखिन्छ मालिक
पुरा पढ्नुहाेस्
सपनामा नोवल प्राइज देख्छु
वि.सं.२०८१
लोकनाथ उपाध्याय चापागाईं : साहित्यिक बन्धुहरू सुन मेरो गाथा सानैदेखि कवितामा थियो मेरो नाता भ्रामरीको दशा
पुरा पढ्नुहाेस्
मुसा हो, होसियार !
वि.सं.२०८१
युगल बसेल : मुसाहरु अचेल ठेलमेल गर्दैछन् घरि यता घरि उता पेलापेल गर्दैछन् कुदिनले हो कि
पुरा पढ्नुहाेस्
सत्यको हार, झुटको सिंहासन
वि.सं.२०८१
कुलप्रसाद घिमिरे : सत्य बोल्नेहरूलाई हटाइन्छ यहाँ, झुटका सिंहासन सजाइन्छ यहाँ। इमान्दार पसिना बगाइ बस्छ, कृपावादीलाई
पुरा पढ्नुहाेस्
अब म अक्षरहरुको कविता लेख्दिन
वि.सं.२०८१
सुभाषचन्द्र देवकाेटा : म अब, अक्षरको कविता लेख्दिन मनको कविता लेख्छु। अक्षरहरुको प्रदूषणमा न मान्छेका पसिना
पुरा पढ्नुहाेस्
टाक्कन टुक्कन
वि.सं.२०८१
डा. श्रीराम अधिकारी : पदको मातले आफू मात्रै ठिक मातको नशाले अरु सबै बेठिक । चेतनाको
पुरा पढ्नुहाेस्
जुम्राहरूप्रति
वि.सं.२०८१
डा.भरतकुमार भट्टराई : जुम्राहरू सलबलाएपछि मेरा टाउकामा खुजुली लाग्छ उत्पातसँग हेर्दाहेर्दै दुनियाँमा दुई थरी जुम्राहरू थरीथरीका
पुरा पढ्नुहाेस्
खाने अभ्यास !
वि.सं.२०८१
गायत्री परिराेशनी : खानकै लागि जन्मियौँ खाएरै हुर्कियौँ । अब खान किन डराउनु ? जातियताको तक्मा
पुरा पढ्नुहाेस्
नेतावाद– जिन्दावाद !
वि.सं.२०८१
हरि कोर्काली : अब त म पनि नेता बन्न योग्य भैसकें नि । चाहिने जति जुक्ति,
पुरा पढ्नुहाेस्
